معامله جفت ارز دیجیتال یکی از مفاهیم پایه‌ای اما کلیدی در دنیای کریپتوکارنسی است. چه تازه وارد بازار شده باشید و چه یک معامله‌گر حرفه‌ای باشید، درک این مفهوم به شما کمک می‌کند تصمیمات آگاهانه‌تری در معاملات بگیرید. برخلاف تصور عمومی که معاملات فقط با ارزهای فیات انجام می‌شود، در بازار ارزهای دیجیتال اغلب لازم است ارزش یک ارز را در مقایسه با ارز دیجیتال دیگر سنجید. برای مثال، اگر بخواهید ارزی مانند لایت‌کوین را بخرید، ممکن است نیاز باشد آن را با بیت‌کوین یا اتریوم مبادله کنید، نه با دلار یا ریال. همین موضوع باعث شکل‌گیری جفت‌های معاملاتی شده است. در این مقاله، به زبان ساده بررسی می‌کنیم جفت ارز دیجیتال چیست، چگونه کار می‌کند و چطور می‌توان از آن به عنوان ابزاری هوشمندانه در معاملات رمزارز استفاده کرد.

معامله جفت ارز دیجیتال (Cryptocurrency Pair) چیست؟

معامله جفت ارز دیجیتال به معنای خرید و فروش دو ارز دیجیتال مختلف به صورت همزمان است. در این نوع معامله، دو ارز دیجیتال به عنوان یک جفت تعریف می‌شوند و قیمت آن‌ها نسبت به یکدیگر مقایسه می‌شود. به عنوان مثال، اگر شما معامله جفت ارز بیت کوین و اتریوم را انجام دهید، به این معناست که شما بیت‌کوین را با استفاده از اتریوم خریداری یا فروش می‌کنید.

معامله جفت ارز دیجیتال به معنای خرید و فروش همزمان دو ارز دیجیتال مختلف است. در این نوع معامله، دو ارز دیجیتال به‌عنوان یک جفت معاملاتی تعریف می‌شوند و قیمت یکی نسبت به دیگری سنجیده می‌شود. برای مثال، در جفت BTC/ETH، شما بیت‌کوین را با استفاده از اتریوم خریداری یا به آن می‌فروشید. این مدل معامله نه‌تنها در صرافی‌های متمرکز (CEX) بلکه در پلتفرم‌های غیرمتمرکز (DEX) نیز متداول است.

انواع معاملات ارز دیجیتال را اینجا بخوانید. پیشنهاد مطالعه: انواع معاملات ارز دیجیتال را اینجا بخوانید.

فرایند معامله ارزهای دیجیتال به ‌وسیله جفت ارزها

صرافی‌ها معمولاً به شما امکان می‌دهند نرخ تبدیل بین ارزهای رمزنگاری‌شده را مقایسه کنید؛ یعنی اینکه چقدر بیت‌کوین باید برای خرید لایت‌کوین پرداخت کنید. معامله جفت ارز دیجیتال به شما این امکان را می‌دهد که ارزش یک ارز را نسبت به ارز دیجیتال دیگر بسنجید.

فرض کنید ETH/LTC می‌خرید؛ این بدان معناست که شما اتریوم را در ازای لایت‌کوین خریداری می‌کنید، بنابراین LTC در اینجا ارز مظنه است و ETH ارز پایه. اگر ETH/LTC را بفروشید، در واقع اتریوم می‌فروشید و لایت‌کوین دریافت می‌کنید. بیت‌کوین و اتریوم رایج‌ترین ارزهای پایه هستند. با این حال، هرچه صرافی بزرگ‌تر باشد، تعداد بیشتری از جفت‌های معاملاتی دیجیتال را ارائه می‌دهد.

پیش از ورود به هر جفت معاملاتی، بررسی کارمزدها، نقدینگی، و گاهی مالیات‌های مربوط به معاملات در وب‌سایت صرافی ضروری است؛ چرا که برخی ارزهای دیجیتال ممکن است کارمزد بیشتری نسبت به سایرین داشته باشند. همچنین در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) ممکن است هزینه‌های گس یا اسلیپیج نیز در نظر گرفته شود.

 معامله جفت ارز دیجیتال به شما امکان می‌دهد ارزش یک ارز را نسبت به ارز دیگر بسنجید و دقیق‌تر خرید و فروش کنید. پیش از ورود به هر معامله، بررسی کارمزدها، نقدینگی و هزینه‌های پنهان در صرافی ضروری است.

انواع مختلف جفت ارز

جفت ارزهای رمزنگاری‌شده را می‌توان بر اساس عواملی مانند نقدینگی، محبوبیت، و نوسان قیمت به دسته‌های مختلفی تقسیم‌بندی کرد. آشنایی با انواع مختلف جفت ارزهای دیجیتال به معامله‌گران کمک می‌کند تا تصمیمات دقیق‌تری در انتخاب جفت معاملاتی اتخاذ کنند. همچنین در بازارهای امروزی، دسته‌بندی بر اساس نوع صرافی (متمرکز یا غیرمتمرکز) یا بر اساس شبکه‌های بلاک‌چینی (مانند ERC-20 یا BEP-20) نیز رایج شده است.

جفت های اصلی

جفت‌های اصلی رایج‌ترین جفت‌های ارزهای دیجیتالی هستند که مورد معامله قرار می‌گیرند و محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال را شامل می‌شوند. این جفت ها دارای نقدشوندگی بالایی هستند و بیشترین حجم معاملات را دارند که باعث می شود نسبت به سایر جفت ها ثبات و نوسان کمتری داشته باشند. جفت‌های اصلی معمولاً شامل جفت کردن یک ارز دیجیتال محبوب با یک ارز فیات مانند دلار آمریکا، یورو یا ین ژاپن است. چند نمونه از جفت های اصلی شامل:

BTC/USD: Bitcoin/U.S. dollar

ETH/USD: Ethereum/U.S. dollar

XRP/USD: Ripple/U.S. dollar

LTC/USD: Litecoin/U.S. dollar

جفت های جزئی (Minor Pairs)

جفت های جزئی شامل جفت شدن دو ارز رمزنگاری کمتر شناخته شده با هم هستند. این جفت‌ها نقدشوندگی کمتری دارند و حجم معاملات کمتری نسبت به جفت‌های اصلی دارند که باعث نوسان‌تر و ریسک‌پذیرتر شدن آنها می‌شود. جفت‌های کوچک می‌توانند فرصت‌هایی را برای معامله‌گران فراهم کنند تا از نوسانات قیمت سود ببرند، اما ریسک‌های بالاتری نیز دارند.

چند نمونه از جفت های جزئی شامل:

DASH/BTC: Dash/Bitcoin

XMR/BTC: Monero/Bitcoin

ETC/ETH: Ethereum Classic/Ethereum

Exotic Pairs (جفت های بیگانه)

جفت های Exotic شامل جفت شدن یک ارز دیجیتال اصلی با یک ارز دیجیتال کمتر شناخته شده یا یک آلت کوین است. این جفت ها به دلیل نقدینگی کم و حجم معاملات، پرنوسان ترین و پر ریسک ترین هستند. جفت های Exotic می توانند بازده بالایی را برای معامله گران فراهم کنند، اما ریسک بالایی نیز دارند. چند نمونه از جفت های Exotic شامل:

NEO/XMR: NEO/Monero

OMG/XRP: OmiseGO/Riple

BAT/ETH: Basic Attention Token/Ethereum

جفت استیبل کوین

جفت های استیبل کوین شامل جفت شدن یک ارز دیجیتال با یک استیبل کوین است که نوعی ارز دیجیتال است که با ارزش یک ارز فیات یا یک کالا مرتبط است. استیبل کوین ها برای ایجاد ثبات در بازار بی ثبات ارزهای دیجیتال طراحی شده اند و معامله آن‌ها در برابر سایر ارزهای دیجیتال می تواند محیط معاملاتی با ثبات تری را فراهم کند. چند نمونه از جفت های استیبل کوین شامل:

BTC/USDT: Bitcoin/Tether

ETH/DAI: Ethereum/Dai

BCH/PAX: Bitcoin Cash/Paxos Standard

نوع جفت ارز دیجیتالی که برای معامله انتخاب می کنید به ریسک پذیری و استراتژی معاملاتی شما بستگی دارد. جفت‌های اصلی پایدارتر هستند، در حالی که جفت‌های Exotic می‌توانند بازدهی بالاتری داشته باشند، اما خطرات بیشتری نیز به همراه دارند. جفت‌های جزئی و جفت‌های استیبل کوین می‌توانند فرصت‌هایی را برای معامله‌گران فراهم کنند تا از نوسانات قیمت سود ببرند، اما مجموعه‌ای از ریسک‌های خاص خود را دارند.

استیبل کوین چیست؟ پیشنهاد مطالعه: استیبل کوین چیست؟

بهترین جفت ارزهای دیجیتال را چطور انتخاب کنیم؟

هنگام انتخاب بهترین جفت ارز دیجیتال، فاکتورهای زیر را در نظر بگیرید:

1. تحلیل بازار: تجزیه‌ و تحلیل بازار ارزهای دیجیتال از نظر روندها، نوسانات، نقدینگی و حجم معاملات بسیار مهم است. این تحلیل می‌تواند به شناسایی جفت ارزهایی کمک کند که فرصت‌های معاملاتی بیشتری ارائه می‌دهند. استفاده از ابزارهای آن‌چین و داده‌های لحظه‌ای از سایت‌هایی مانند CoinMarketCap و TradingView نیز در این مرحله مفید است.

2. تحقیق و درک: درک عمیقی از ارزهای دیجیتالی که در نظر دارید به دست آورید. در مورد فناوری زیربنایی، پذیرش بازار، محیط نظارتی، و هرگونه پیشرفت یا اخبار آتی که ممکن است بر حرکت قیمت آن‌ها تاثیر بگذارد، تحقیق کنید. این دانش به شما کمک می کند هنگام انتخاب جفت ارز تصمیمات آگاهانه بگیرید.

3. مدیریت ریسک: ریسک مربوط به هر جفت ارز را ارزیابی کنید. عواملی مانند نوسانات تاریخی قیمت، نقدینگی و دستکاری احتمالی بازار را در نظر بگیرید. معامله جفت ارز دیجیتالی را انتخاب کنید که با تحمل ریسک و استراتژی معاملاتی شما همسو باشند.

4. استراتژی معاملاتی: استراتژی معاملاتی خود را تعیین کنید و جفت ارزهایی را که با آن همسو هستند شناسایی کنید. به عنوان مثال، اگر شما یک معامله گر کوتاه مدت هستید، ممکن است معامله جفت ارز دیجیتال با نوسانات و نقدینگی بالا را ترجیح دهید. اگر شما یک سرمایه گذار بلندمدت هستید، ممکن است بر روی جفت ارز با عوامل بنیادی قوی و پتانسیل رشد بلندمدت تمرکز کنید.

5. تنوع: تنوع‌بخشی به جفت‌های مورد معامله می‌تواند ریسک را کاهش داده و فرصت‌های بیشتری ایجاد کند. اما مراقب باشید که تنوع بیش از حد باعث کاهش تمرکز و دشواری در مدیریت موقعیت‌ها نشود. استفاده از پرتفوی مدیریت‌شده یا ابزارهای مدیریت سبد مانند Shrimpy می‌تواند مفید باشد.

6. صرافی و پلتفرم: صرافی یا پلتفرمی را انتخاب کنید که از نظر امنیت، حجم معاملات و پشتیبانی از جفت‌های متنوع عملکرد قابل قبولی دارد. همچنین بهتر است بررسی کنید آیا آن پلتفرم ابزارهای تحلیل تکنیکال یا API برای معاملات خودکار ارائه می‌دهد یا خیر.

برای انتخاب بهترین جفت ارز دیجیتال، باید بازار را از نظر روند، نقدینگی و نوسانات تحلیل کرده و ارزهای موردنظر را به‌خوبی بشناسید. ارزیابی ریسک، همسویی با استراتژی معاملاتی، تنوع معقول و انتخاب صرافی مطمئن نیز از عوامل کلیدی در تصمیم‌گیری هوشمندانه هستند.

مزایا و معایب کار با جفت ارزها چیست؟

مزایای معامله با جفت ارزها:

  1. نقدینگی و دسترسی: معامله جفت‌های ارز دیجیتال، به‌ویژه جفت‌های اصلی مانند BTC/USD یا ETH/USDT، نقدینگی بسیار بالایی دارند. این ویژگی باعث می‌شود معامله‌گران بتوانند به‌سرعت و با کم‌ترین اسلیپیج (slippage) وارد یا خارج شوند.
  2. نوسانات و فرصت های سود: جفت ارزها، به ویژه جفت های اصلی، اغلب نوسانات قیمتی بالایی را نشان می دهند. این نوسان می‌تواند فرصت‌هایی را برای معامله‌گران فراهم کند تا در صورت انجام معاملات هوشمندانه، سودهای قابل توجهی کسب کنند. معامله گرانی که از نوسانات لذت می برند، می توانند به راحتی از یک جفت ارز به جفت ارز دیگر سوئیچ کنند تا از شرایط مختلف بازار استفاده کنند.
  3. تنوع: معامله جفت ارز دیجیتال به معامله گران اجازه می دهد سبدهای خود را متنوع کرده و ریسک خود را در ارزها و اقتصادهای مختلف پخش کنند. این می تواند به کاهش تاثیر رویدادهای نامطلوب در یک ارز واحد کمک کند.
  4. دسترسی به ابزارهای تحلیلی و داده‌های لحظه‌ای: بسیاری از صرافی‌ها و پلتفرم‌ها، اطلاعات دقیق آنی درباره هر جفت معاملاتی (مثل عمق بازار، حجم ۲۴ ساعته، اندیکاتورها) ارائه می‌دهند که به تصمیم‌گیری بهتر کمک می‌کند.
انواع روش های نوسان گیری در ارز دیجیتال پیشنهاد مطالعه: انواع روش های نوسان گیری در ارز دیجیتال

معایب معامله با جفت ارزها:

  1. نوسان و ریسک بالا: بازار رمزارزها ذاتاً پرنوسان است، و بسته به جفت معاملاتی، این نوسان می‌تواند تشدید شود. مخصوصاً جفت‌های با نقدینگی پایین ممکن است دچار جهش‌های ناگهانی قیمت یا کندی در اجرای سفارش شوند. بنابراین مدیریت ریسک، حد ضرر (Stop Loss) و مدیریت سرمایه ضروری است.
  2. پیچیدگی و منحنی یادگیری: معامله جفت ارز دیجیتال مستلزم درک خوب عوامل اقتصادی، رویدادهای ژئوپلیتیکی و تحلیل تکنیکال است. معامله گران باید آگاه باشند و به طور مداوم خود را آموزش دهند تا تصمیمات معاملاتی آگاهانه بگیرند.
  3. کارمزدهای بالا در برخی پلتفرم‌ها: در برخی صرافی‌ها، مخصوصاً در شبکه‌های شلوغ مانند اتریوم، کارمزد تراکنش‌ها یا گس‌فی (Gas Fee) بالا بوده و ممکن است سود نهایی معامله را کاهش دهد.

جمع بندی

معامله جفت ارز دیجیتال به معنای ارزش‌گذاری یک ارز دیجیتال در برابر ارز دیجیتال دیگر و امکان معامله مستقیم میان آن‌هاست. این جفت‌ها بخش حیاتی و زیرساخت اصلی بازار رمزارزها را تشکیل می‌دهند. امروزه صدها جفت معاملاتی در صرافی‌های مختلف ارائه می‌شود که به معامله‌گران کمک می‌کند قیمت‌های رقابتی‌تری پیدا کرده، نقدینگی بیشتری تجربه کنند و استراتژی‌های متنوع‌تری را پیاده‌سازی کنند. شناخت دقیق این جفت‌ها، به‌ویژه برای کاربران تازه‌وارد، گامی مهم در جهت کسب سود و مدیریت ریسک است.