یکی از مهم‌ترین مقدمات برای یک سرمایه‌گذاری سودمند در هر یک از بازارهای مالی، آشنایی با اصطلاحات و روش‌های سرمایه‌گذاری در آن است. حوزه ارز دیجیتال نیز از این قاعده مستثنی نیست.فعالان این حوزه پیش از شروع سرمایه‌گذاری در آن، باید با اصطلاحات این حوزه آشنا شوند. یکی از جدیدترین اصطلاحات حوزه رمز ارزها، فلش مینتینگ (Flash Minting) است که مخصوص حوزه دیفای است. در واقع کاربران با استفاده از این امکان بدون سپردن هیچ گونه وثیقه‌ای، به ضرب توکن‌های fWETH می‌پردازند. سپس می‌توانند از پلتفرم‌های مختلف دیفای وام دریافت کرده و با فرصت آربیتراژ ایجاد شده سود دریافت کنند.
به عبارتی می‌توان گفت فلش مینتینگ برای کاربرانی مناسب است که سرمایه کافی برای پیشبرد استراتژی‌های معاملاتی خود ندارند. افراد با استفاده از امکان این روش می‌توانند از بازار وام گرفته وبا آن معاملات رمزارزی خود را شروع کنند. اگر می‌خواهید درزمینه فلش مینتینگ اطلاعات خود را افزایش دهید، تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
آنچه قرار است بخوانید
فلش مینتینگ چیست؟
اصطلاح فلش مینتینگ برای اولین بار در سال 2019 توسط شخصی به نام آستین ویلیامز معرفی شد. در واقع این مکانیزم در پروپوزالی با نام EIP-3156 در شبکه بلاکچینی اتریوم پیاده‌سازی شد. تبلیغات گسترده در این روش با عنوان دسترسی به پول بی‌نهایت باعث شد تا افراد بسیاری به استفاده از آن روی بیاورند.این روش را می‌توان مکانیزمی تعریف کرد که بستری برای ضرب توکن‌های جدید ایجاد می‌کند. نکته مهم این است که فرآیند مینتینگ تا جایی ادامه دارد که توکن‌های ضرب شده را در همان تراکنش بازگردند.
Flash minting چگونه کار می‌کند؟
به طور کلی می‌توانیم بگوییم که در فلش منتینگ برای دسترسی به نقدینگی موقت در یک تراکنش و مبادله اتمی (Atomic Swap)، به هیچ گونه سرمایه اولیه‌ای نیاز نخواهید داشت. نکته جالب در مورد فلش مینتینگ این است که در استفاده از آن، توکن‌ها به طور مستقل برای استفاده کاربر در طول فرآیند ضرب خواهند شد.
به این ترتیب در پایان انجام تراکنش‌ها نیز به همان میزان توکن که به کاربر اعطا شده بود، باید توکن سوزانده شود. در واقع می‌توان گفت که در مکانیزم این روش، تمام مراحل در یک تراکنش اتمی صورت می‌گیرد.در زمان استفاده از این روش، ابتدا کاربر یک توکن را با استفاده از یک قرارداد هوشمند ایجاد می‌کند.
سپس با استفاده از توکن ضرب شده کاری شبیه به استفاده از فرصت آربیتراژ برای دریافت سود انجام می‌دهد. در پایان توکن‌هایی که ایجاد شده‌اند را برگشت داده و تراکنش را به پایان می‌رسانند.
به زبان ساده‌تر، در فرآیند انجام تراکنش این روش توکن‌های جدیدی که کاربر آن‌ها را ایجاد کرده‌اند، به مالکیت او در نمی‌آیند. بنابراین کاربران نمی‌توانند توکن‌ها را به کیف پول رمزارزی خود انتقال دهند. بلکه کاربر فقط می‌تواند این توکن‌ها را بین پروتکل‌های مختلف جا به جا کرده و از فرصت آربیتراژ و اختلاف قیمتی میان آن‌ها برای کسب سود استفاده کند. در نهایت کاربر توکن‌ها را بازگردانده و سود خود را دریافت می‌نماید. دقت داشته باشید که در صورت انجام نادرست هر یک از مراحل مینتینگ، قرارداد هوشمند به طور اتوماتیک تراکنش را پایان می‌دهد. همچنین دارایی‌های ایجاد شده در تراکنش‌های این روش صفر خواهد شد.
مثالی کاربردی برای فلش مینتینگ
برای درک بهتر چگونگی عملکرد فلش مینتینگ بهتر است یک مثال عملی بزنیم. فرض کنید که دو صرافی غیرمتمرکز (DEX) که بر روی شبکه اتریوم کار می‌کنند، از این مکانیزم پشتیبانی کنند.
فرض کنید قیمت اتریوم (ETH) در استخر اتریوم/ دای دکس صرافی اول تقریبا 2200 دلار و در استخر اتریوم/ دای دکس دوم، 2000 دلار باشد. کاربر برای این که بتواند یک توکن WETH برای خود ایجاد کند، باید به قرارداد هوشمند خود مراجعه کند. سپس در حدود 20 واحد توکن fWETH خود را ضرب و مینت کرده و 20 واحد رپد اتریوم را به صرافی اول انتقال دهد. با فروش این اتریوم‌ها به صرافی اول 22000 دلار دای دریافت می‌کند. در قدم بعدی کاربر22000 دلار دای دریافتی خود را به صرافی غیرمتمرکز دوم انتقال می‌دهد و 22 واحد اتریوم دیگر می‌خرد.
حال تریدر با انجام این کار دو واحد اتریوم را از اختلاف قیمتی دو صرافی غیرمتمرکز ( DEX ) وهمچنین استفاده از فرصت آربیتراژ به دست آورده است. بعد از این که بیست واحد اتریوم به قرارداد هوشمند بازگردانده شد، بیست واحد fWETH در صرافی غیرمتمرکز اول باقی می‌ماند. پشتوانه این واحدها نیز بیست واحد اتریوم منتقل شده به قرارداد هوشمند مینتینگ است. در پایان نیز این 20 واحد اتریوم در قرارداد مربوطه نگهداری شده و 20 واحد fWETH مینت شده نیز سوزانده می‌شود.
به عنوان مثال دیگر فرض کنید یک فرصت آربیتراژ میان دو پلتفرم DeFi ایجاد شده است. برای استفاده از این فرصت به یک میلیون واحد استیبل کوین دای (DAI) معادل یک میلیون دلار نیاز دارید. اگر خودتان سرمایه لازم برای انجام این کاری را نداشته باشید، می‌توانید از توکنfDAI (Flash-Mintable DAI) برای ایجاد یک میلیون واحد DAI استفاده نمایید. بعد از این که سود حاصل از آربیتراژ را کسب کردید، می‌توانید آن 1 میلیون واحد قرض گرفته را به قرارداد هوشمند خود برگردانید و سود حاصل را برداشت کنید.
مقایسه فلش مینتینگ و فلش لون
فلش مینتینگ و فلش لون هر کدام یک هدف را دنبال می‌کنند که همان آربیتراژ دارایی بین پلتفرم‌های مختلف و کسب سود از آن‌ها است. با این حال هر یک از این روش‌ها با هم تفاوت‌هایی نیز دارند. مثلا یکی از تفاوت‌های آن‌ها مبلغ موجود به منظور دریافت وام است. این مبلغ در فلش لون به نقدینگی قفل شده در یک پروتکل خاص مرتبط می‌شود. در چنین موقعیتی روش مینتینگ به داد کاربران و تریدرها می‌رسد. در این شرایط کاربر به جای برداشت وجوه مورد نیاز از استخرهای نقدینگی، به همان میزان توکن را ضرب می‌کند. بنابراین با به وثیقه گذاشتن آن‌ها، همه دارایی‌های یک پلتفرم را می‌تواند وام بگیرد.
در واقع می‌توان گفت که تفاوت اصلی بین این دو روش، دریافت وام بدون داشتن هیچ گونه وثیقه‌ای است. در فلش لون برای جبران کمبود دارایی، باید به سراغ قرض وجوه مورد نیاز از استخر نقدینگی بروید. در حالی که در مکانیزم مینتینگ، می‌توانید خودتان توکن‌های مورد نیاز خود را ضرب کنید. با این که در هر یک از این روش‌ها بدون ارائه ضمانتی خاص، وام مورد نظرتان را می‌توانید دریافت کنید. اما نکته مهم کارآمدتر بودن مکانیزم این روش در مقایسه با فلش لون است.
به زبان ساده‌تر می‌توان گفت که توکن‌های دریافتی در این مکانیزم نوعی توکن رپد شده (Wrapped)در بستر شبکه بلاکچین اتریوم است. این توکن‌ها به وسیله توکن‌های واقعی پشتیبانی می‌شوند و هر کسی می‌تواند آن‌ها را از دیگری بپذیرد. در واقع می‌توان اطمینان داشت که این توکن‌ها ارزش واقعی خود را حفظ می‌کنند. البته این توکن‌ها می‌بایست در پایان تراکنش به قرارداد هوشمند خود برگردانده شوند و فقط تا موقع بازپرداخت وام امکان نگهداری از آن‌ها وجود دارد. البته حداکثر تعداد توکن‌هایی که امکان ضرب شان با استفاده از مکانیزم مینتینگ وجود دارد، بی‌نهایت نیستند. حداکثر تعداد این توکن‌ها برابر با 2 به توان 256 منهای 1 خواهد بود.
فلش مینتینگ چه مزیت هایی نسبت به فلش لون دارد؟
با این که هر یک از این روش‌ها، با هدف دریافت وام بدون ارائه هیچ گونه وثیقه و ضمانتی انجام می‌شود، اما با هم تفاوت‌هایی دارند. مهم‌ترین تفاوت‌های مینتینگ و فلش لون عبارتند از:
دسترسی به سرمایه نامحدود در فلش مینتینگ
در روش فلش لون مبلغ وام‌ها به موجودی استخرهای نقدینگی محدود می‌شود، در حالی که درمکانیزم فلش مینتینگ امکان ضرب هر تعداد مشخص توکن Flash Minting وجود دارد. بنابراین کاربران در این روش قادر خواهند بود تا به بالاترین سطح از میزان بهره‌وری سرمایه دسترسی پیدا خواهند کرد.
کارمزد مقرون به صرفه در فلش مینتینگ
مهم‌ترین چالش مربوط به روش فلش لون، بر هم خوردن تعادل در استخرهای نقدینگی است که مستلزم پرداخت هزینه است. در واقع هر گونه تغییر در میزان تعادل دارایی‌های موجود دراستخر، باعث افزایش کارمزد دریافتی از کاربران می‌شود. در فلش مینتینگ تعادل همیشگی دراستخرهای نقدینگی وجود دارد. این تعادل باعث صرفه‌جویی در کارمزدها شده و حتی آن را به صفر نزدیک می‌کند.
کاربردهای فلش مینتینگ
تا اینجا در مورد ویژگی‌ها و کاربردهای فلش مینتینگ صحبت کردیم. همچنین مزیت‌ها و تفاوت‌های این روش را در مقایسه با فلش لون به شما گفتیم. در واقع با توجه به تعاریف و ویژگی‌های این روش می‌توانیم بگوییم که این مکانیزم به صرفه‌ترین روش برای دریافت وام در سیستم رمز ارز است.
وقتی کاربر فعال در این حوزه نیاز به دریافت وام دارد ولی سرمایه اولیه لازم را ندارد، می‌تواند از روش مینتینگ استفاده کند. نکته مهم این روش این است که کاربران بر خلاف روش فلش لون، بدون برداشت وجه از استخرهای نقدینگی، به همان میزان توکن را ضرب می‌کند. سپس با به وثیقه گذاشتن آن‌ها می‌توانند به اندازه کل دارایی‌های پلتفرم وام دریافت نمایند.
سخن پایانی
در این مقاله از آبان تتر در مورد روش فلش مینتینگ صحبت کردیم و ویژگی‌های آن‌ها را به شما گفتیم. ما همچنین با مقایسه این روش با پلتفرم فلش لون، این دو روش را با هم مقایسه کردیم. امیدواریم این مقاله بتواند راهنمای خوبی برای شما در مسیر فعالیت در زمینه رمز ارزها باشد. اگر در این زمینه سوالی داشتید، می‌توانید همین حالا با کارشناسان ما در میان بگذارید و در سریع‌ترین زمان ممکن پاسخ خود را دریافت کنید.
