در دنیای به سرعت در حال تحول ارزهای دیجیتال، سرمایهگذاران همواره با این پرسش مواجهاند که کدام استراتژی سودآورتر است؛ هولد کردن یا ترید؟ بازار رمزارزها که با نوسانات چشمگیر، تحولات ناگهانی و رشدهای انفجاری شناخته میشود، هم فرصتهای بینظیری برای کسب سود فراهم میکند و هم ریسکهایی جدی را به دنبال دارد. در چنین فضایی، انتخاب روش سرمایهگذاری مناسب نه تنها به دانش مالی، بلکه به روحیه، زمان و اهداف شخصی هر فرد بستگی دارد.
یکی از استراتژیهای پرطرفدار در میان کاربران این بازار، هولد کردن ارز دیجیتال به شمار میرود؛ روشی که برخلاف معاملات کوتاهمدت، بر نگهداری داراییها در افق زمانی بلندمدت تمرکز دارد. این رویکرد، نه تنها نیاز به پیگیری مداوم بازار را کاهش میدهد، بلکه اغلب با آرامش روانی بیشتری همراه است. با این حال، منتقدانی نیز دارد که آن را نادیدهگرفتن فرصتهای روزانه بازار میدانند.
در این مقاله، به زبان ساده ابتدا مفهوم «هولد کردن ارز دیجیتال» را بررسی میکنیم، مزایا و معایب آن را با استراتژی ترید مقایسه خواهیم کرد و در نهایت، کمک میکنیم تا بر اساس ویژگیهای شخصی، بهترین مسیر سرمایهگذاری در بازار رمزارزها را انتخاب کنید.
هولد کردن چیست؟
هولد کردن ارز دیجیتال معمولا با واژهی انگلیسی HODL شناخته میشود؛ به معنای خرید و نگهداشتن طولانیمدت ارزهای دیجیتال است، بدون توجه به نوسانات کوتاهمدت قیمت. این واژه ابتدا به صورت اشتباه املایی «hold» در یک پست فروم بیتکوین در سال ۲۰۱۳ به کار رفت و به تدریج در میان کاربران، به عبارت طنزآمیز «Hold On for Dear Life» یعنی «نگه دار تا آخرین نفس» تعبیر شد. به عبارت دیگر، هولدرها معتقدند با پایبندی به سرمایهگذاری بلندمدت، نه تنها از ترس و هیجان بازار در امان میمانند، بلکه در بلندمدت ممکن است از رشد بالقوهی بازار سود بیشتری ببرند.
طبق اطلاعات موجود در وبسایت Withtap، مفهوم هولد کردن اینگونه توصیف میشود: «اصطلاح هولد به نگهداری یک رمزارز برای دورههای زمانی طولانی اشاره دارد و سرمایهگذار را ملزم میکند ارز خود را برای ماهها یا حتی سالها در جایی امن نگهداری کند تا به قیمت هدف برسد». به بیان دیگر، هولدرها به جای واکنش به تغییرات روزانه قیمت، به چشمانداز بلندمدت پروژهها و قابلیتهای آنها ایمان دارند و تصمیم میگیرند تا مدتی طولانی حتی در دوران ریزش بازار نیز داراییشان را نفروشند.
فرآیند هولد کردن
کاربرد عملی هولد به این صورت است که سرمایهگذار مقدار معینی از رمزارز را خریداری کرده و در کیف پول شخصی (مثلا کیف پول سختافزاری مثل لجر یا نرمافزاری امن مثل تراست ولت) نگه میدارد. یکی از استراتژیهای محبوب در بین هولدرها، روش میانگین هزینه دلاری (DCA) است؛ در این روش، سرمایهگذاری در فواصل منظم (مثلا هفتگی یا ماهانه) با مقدار ثابت انجام میشود تا اثر نوسانات بازار کاهش پیدا کند. به این ترتیب، فروشهای هیجانی ناشی از افت قیمت به حداقل میرسد و ریسک ورود در اوج قیمت کاهش پیدا میکند.
معامله (ترید) چیست؟
در مقابل هولد کردن، «ترید» (Trade) یا معاملهگری کوتاهمدت به معنای خرید و فروش مکرر داراییها با هدف کسب سود در بازههای زمانی کوتاه است. در واقع معاملهگری عبارت است از خرید و فروش ابزارهای مالی با هدف کسب سود و مستلزم رصد مداوم نمودارها و مطالعه شرایط بازار است. در بازار رمزارزها، معاملهگران ممکن است دارایی را طی بازههای زمانی مختلف (از چند دقیقه تا چند هفته) معامله کنند و سعی میکنند از نوسانات قیمتی اندک سود ببرند. این روش نیازمند تسلط به تحلیلهای فنی و بنیادی بازار و پیگیری اخبار و رویدادهای اقتصادی است.

مقایسه مزایا و معایب هولد کردن و ترید
به طور کلی، هولد کردن و ترید دو استراتژی کاملا متفاوت با مزایا و معایب خاص خود هستند. در ادامه، هر کدام بررسی میشود:
مزایای هولد کردن
از مهمترین مزیتهای هولد ارز دیجیتال میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
کاهش استرس و زمان مورد نیاز برای رصد بازار
هولد کردن، سرمایه را از شر نیاز به بررسی روزانه نمودارها و تصمیمگیریهای مکرر خلاص میکند. همانطور که کوین تلگراف اشاره میکند، هولدرها نیازی به بررسی مداوم قیمتها ندارند. به این ترتیب، اضطراب ناشی از نوسانات کوتاهمدت کاهش یافته و سرمایهگذار میتواند با آرامش بیشتری به اهداف بلندمدتش فکر کند.
فرصت سود بلندمدت و ترکیب سود
با توجه به روند صعودی بلندمدت بازار ارزهای دیجیتال (مانند بیتکوین و اتریوم)، سرمایهگذاری بلندمدت میتواند بازده بسیار قابل توجهی داشته باشد. برای نمونه، یک مطالعه نشان میدهد اگر کسی بیتکوین را در بهار ۲۰۲۰ با قیمت حدود ۵۵۰۰ دلار خریده و در پاییز ۲۰۲۱ با قیمت حدود ۶۵۰۰۰ دلار فروخته باشد، بازده سرمایهگذاری او حدود ۱۱۰۰ درصد بوده است؛ سودی که در دورههای کوتاهتر به سختی در داراییهای دیگر مشاهده میشود. استفاده از اثر ترکیب (و انباشت بازدهها) نیز در این استراتژی موثر است؛ هر چه مدت زمان هولد کردن طولانیتر باشد، افزایش ارزش داراییها و سود مرکب میتواند چشمگیرتر باشد.
کارمزدهای کمتر و سادگی
از آنجا که هولد کردن نیاز به معاملات مکرر ندارد، میزان کارمزد تراکنشها و مالیات دریافت سود سرمایه نیز کاهش پیدا میکند. به علاوه، این استراتژی نسبتا ساده است؛ فقط در ابتدا لازم است تحقیق مختصری روی پروژهها و تعیین بودجه صورت گیرد و پس از آن، خرید و نگه داشتن دارایی کافیست. به همین دلیل، این روش به ویژه برای سرمایهگذاران تازهکار مناسب به نظر می رسد.
کاهش سو اثر هیجانات بازار
با هولد کردن، سرمایهگذار کمتر تحت تاثیر هیجاناتی مانند FOMO (ترس از جاماندن) و FUD (ترس، عدم قطعیت و شک) قرار میگیرد. چون هولدرها برنامه بلندمدت دارند، افت و خیزهای روزانه بازار تاثیر روانی کمتری روی تصمیمات آنها خواهد داشت. به علاوه، استراتژیهای متداول هولد مانند DCA نیز عملا نیاز به زمانبندی دقیق ورود یا خروج از بازار را از بین میبرد و باعث کاهش فشار روانی میشود.
مزیت مالیاتی در برخی کشورها
در بسیاری از نظامهای مالی، نگهداری بلندمدت سرمایهگذاریها (طولانیتر از یک سال) شامل نرخ مالیات کمتری برای سود سرمایه میشود. در نتیجه، هولدرها میتوانند با نگه داشتن بیشتر داراییها، از این تخفیف مالیاتی بهرهمند شده و در بلندمدت سرمایه بیشتری را حفظ کنند.

معایب هولد کردن
از معایب هولد کردن میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
نیاز به صبر و تحمل دورههای نزولی
یکی از بزرگترین چالشهای هولد کردن، تحمل ریزشهای طولانیمدت قیمت است. بازارهای نزولی میتوانند کاهشهای شدیدی را ایجاد کنند و سرمایهگذار را وسوسه کنند که دارایی خود را بفروشد. تحمل چنین صبر و حوصلهای دشوار است؛ حتی استراتژیستهای معروف نیز میگویند که «صبر کنید و پنج سال بعد به سرمایهگذاریتان بازگردید». به گفته یکی از گزارشها، هولد کردن در دوران رکود ممکن است منجر به ضررهای چشمگیر و آزمایش صبر سرمایهگذار شود.
نقدشوندگی و هزینه فرصت
پولی که در استراتژی هولد سرمایهگذاری میشود، برای مدت طولانی قفل میشود. در نتیجه، سرمایهگذار ممکن است فرصتهای دیگری را از دست بدهد؛ برای مثال، نتواند از دیگر بازارها یا داراییها استفاده کند یا در صورتی که به پول نقد نیاز داشته باشد، مجبور به فروش با قیمت نامطلوب شود. به علاوه، هر بار فروش جزئی میتواند با کارمزد تراکنش همراه باشد. در یک منبع آموزشی آمده که نگهداری بلندمدت پرتفوی ممکن است دسترسی به نقدینگی را محدود کند و فروش دارایی برای تامین هزینهها میتواند هزینههای تراکنش یا شرایط نامطلوب بازار را به همراه داشته باشد.
ریسک امنیتی و از دست دادن دسترسی
نگهداری طولانیمدت رمزارزها مستلزم ایمن نگه داشتن کلیدهای خصوصی است. هر گونه خطا یا حمله سایبری میتواند منجر به از دست دادن کامل دارایی شود. کوین تلگراف هشدار میدهد که «ریسک امنیت در هولد کردن بلندمدت بالاتر است؛ سرمایهگذار باید با استفاده از روشهای حفظ مالکیت و ابزارهای حفظ حریم خصوصی از دارایی خود محافظت کند و خطر سرقت یا هک را به حداقل برساند». علاوه بر این، خطر گم کردن کلید خصوصی یا فراموشی راههای دسترسی وجود دارد که ممکن است دسترسی به دارایی را برای همیشه قطع کند.
از دست دادن فرصتهای معاملات کوتاهمدت
هولدرها به طور عمده روی حرکتهای بزرگ و بلندمدت قیمت تمرکز میکنند و ممکن است از فرصتهای سودآور ناشی از نوسانات کوتاهمدت چشمپوشی کنند. برای مثال، با اتخاذ استراتژی هولد، امکان کسب سود از حرکتهای کوتاهمدت قیمت از دست میرود و هولدرها ممکن است فرصتهای خرید پایین و فروش بالا را از دست بدهند که میتواند بازده کلی آنها را محدود کند.
مزایای معاملهگری (ترید)
از مهمترین و بارزترین مزیتهای ترید میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
سود بالقوه سریع و زیاد
بازار ارز دیجیتال به خاطر نوسانات زیاد خود شناخته شده است. معاملهگران حرفهای با تحلیلهای قوی میتوانند از این نوسانات بهرهبرداری کرده و در کوتاهمدت سود قابل توجهی را کسب کنند. برای مثال، تغییرات بیش از ۳۰ درصد در یک روز غیرمعمول نیست و تریدرها میتوانند با ورود و خروج به موقع (مانند معاملات روزانه یا نوسانگیری کوتاهمدت) بازدههای بالایی را به دست آورند.
انعطافپذیری و کنترل بیشتر
معاملهگران در برنامهریزی زمان و حجم معاملات خود آزادی عمل دارند. برخی افراد معاملهگری را به عنوان شغل تماموقت انتخاب میکنند و طبق اهداف شخصی خود (مانند سود روزانه یا هفتگی) عمل میکنند. این روش به آنها این امکان را میدهد که ساعات کاری و استراحت خود را تنظیم کنند؛ برای مثال تریدرهای منضبط با چند معامله موفق در آغاز روز میتوانند بقیه روز را آزاد باشند.
کسب سود در بازار نزولی
برخلاف بسیاری از داراییهای سنتی، در بازار رمزارزها روشهایی مثل فروش استقراضی (Short Selling) یا استفاده از معاملات آتی وجود دارد که میتواند در دوران نزول قیمت نیز سودآور باشد. به همین دلیل، معاملهگران ماهر گاهی میتوانند در بازارهای نزولی نیز بازده خوبی را کسب کنند.
پاداش تجربه و یادگیری
ترید نیازمند یادگیری مستمر تحلیل تکنیکال و بنیادی است. برای کسانی که به یادگیری و توسعه مهارتهای مالی علاقه دارند، معاملهگری میتواند زمینهای برای پیشرفت باشد. سرمایهگذارانی که به خوبی با چالشهای ترید کنار آمده و انضباط حرفهای را در خود پرورش دهند، میتوانند از مهارت و تجربه خود پاداش بگیرند.
معایب ترید
ترید معایبی هم دارد که کمتر کسی به این موارد اشاره میکند:
نیاز به دانش و زمان زیاد
معاملهگری موثر نیازمند مطالعه و تحلیل مداوم بازار است. پیش از شروع، تریدر باید اصول تحلیل بنیادی و تکنیکال را یاد بگیرد. همچنین برای موفقیت در این روش، صرف زمان زیادی برای بررسی نمودارها و اخبار ضروری است.
ریسک بالای ضرر و استرس
معاملات کوتاهمدت ذاتا ریسک زیادی دارند. اگر معاملهگر نتواند احساسات خود را کنترل کند، ممکن است در لحظاتی که قیمتها سقوط میکنند، در تصمیمات دچار اشتباه شود. در یک گزارش آمده که برای موفقیت در معاملهگری باید آماده فروش در زیان و مقابله با هیجانهای بازار بود. در غیر این صورت، خطر از دست دادن سرمایه با ضررهای قابل توجه وجود دارد. همچنین معاملهگری روزانه اغلب مستلزم قرار گرفتن طولانیمدت در مقابل صفحه نمایش و تحمل فشار روحی بالا است.
فشار مالیاتی و هزینهها
انجام معاملات مکرر به معنای ثبت دقیق تکتک تراکنشها برای گزارش مالیاتی است. مدیریت سوابق مالی و پرداخت مالیاتهای مربوط به سودهای کوتاهمدت میتواند زمانبر و دشوار باشد. علاوه بر این، کارمزد بالاتر معاملات متعدد نیز بخشی از هزینههای این استراتژی است.
مسئولیت سنگین و نیاز به انضباط
معاملهگر باید از قوانین مدیریت ریسک تبعیت کند و از طرفی دیگر، هیچ وقت بیش از توان خود ریسک نکند. غفلت یا بیانضباطی میتواند به زیانهای جبرانناپذیری منجر شود. در گزارشها آمده که انضباط شخصی دشوار است و معاملهگری میتواند به زیانهای قابل توجه منتهی شود.
هولد بهتر است یا ترید؟
انتخاب بین هولد کردن و ترید به شرایط و شخصیت هر فرد بستگی دارد. برخی نکات مهم در این تصمیم عبارتند از:
سطح تجربه و دانش
هولد کردن معمولا برای افراد تازهوارد آسانتر و مناسبتر است، به این علت که نیازی به آشنایی عمیق با تحلیل تکنیکال نیست. در مقابل، تریدرها باید مهارت و تجربه بیشتری داشته باشند. معمولا مبتدیان در دنیای ارزهای دیجیتال، اغلب با هولد کردن شروع میکنند.
تحمل ریسک و بازده مورد انتظار
اگر فردی تحمل ریسک کم و صبر بالایی دارد، هولد کردن برای او جذاب است؛ چرا که در این روش کمتر تحت تاثیر نوسانات قرار میگیرد. در مقابل، کسانی که به دنبال سود سریع هستند و تحمل ریسک بالاتری دارند ممکن است ترید را ترجیح دهند. به گفته کوین تلگراف، در نهایت انتخاب ترید یا هولد کردن به مهارتها، زمان در دسترس، سطح ریسک پذیری و نحوه مدیریت استرس سرمایهگذار بستگی دارد.
زمان و منابع در دسترس
معاملهگری نیازمند صرف زمان زیاد و دسترسی مداوم به بازار است، در حالی که هولد کردن به مدیریت زمان کمتری نیاز دارد. افرادی که شاغل یا کمفرصت هستند ممکن است هولد را بهتر تحمل کنند. اما اگر کسی میتواند بازار را پیوسته رصد کند و تحلیل انجام دهد، ترید میتواند مناسبتر باشد.

تلفیق استراتژیها
لازم نیست حتما یک استراتژی را به طور کامل بر دیگری ترجیح داد. بسیاری از سرمایهگذاران ترکیبی از هر دو روش را به کار میگیرند؛ به طوری که بخشی از پرتفوی خود را برای بلندمدت هولد میکنند و بخش دیگری را برای کسب سودهای کوتاهمدت معامله میکنند.
معیار | هولد کردن ارز دیجیتال | ترید کردن ارز دیجیتال |
سطح تجربه و دانش | مناسب برای مبتدیها؛ نیاز به دانش فنی کم | مناسب برای افراد با تجربه؛ نیاز به تحلیل تکنیکال و دانش بازار |
تحمل ریسک و بازده | مناسب افراد با ریسکپذیری پایین و صبر بالا؛ بازده در بلندمدت | مناسب افراد با ریسکپذیری بالا؛ امکان سود سریع در کوتاهمدت |
زمان و منابع در دسترس | نیاز به زمان کمتر؛ مناسب برای افراد شاغل یا با وقت محدود | نیاز به حضور فعال و زمان زیاد برای رصد بازار |
امکان تلفیق استراتژی | قابل ترکیب با ترید برای ساخت پرتفوی متنوع و انعطافپذیر | قابل ترکیب با هولد؛ بخشی از دارایی برای نوسانگیری و بخشی برای نگهداری بلندمدت |
هولد کردن ارز دیجیتال؛ آسانترین استراتژی برای کسب سود دلاری
هولد کردن و ترید هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند. اگر به دنبال رویکردی سادهتر و بلندمدت هستید، هولد کردن با صبر و اعتماد به آینده بازار میتواند مناسب باشد؛ اما باید آماده تحمل نوسانات شدید و صبر طولانیمدت باشید. در مقابل، اگر زمان و دانش لازم را دارید و تمایل به کسب سودهای سریع دارید، ترید ممکن است فرصتهای بیشتری را در اختیارتان بگذارد، اما همراه با ریسک، استرس و زمانگذاری دقیق است. بررسی کلی نشان میدهد که انتخاب به عوامل فردی بستگی دارد و معمولا ترکیبی از هر دو استراتژی (برای تنوع بخشیدن به پرتفوی) توصیه میشود.