ارز دیجیتال تتر (Tether) یکی از پرکاربردترین رمزارزها در دنیای کریپتو تلقی می‌شود که به دلیل قیمت ثابتش نسبت به دلار آمریکا، نقش مهمی در انجام معاملات، ذخیره‌سازی سرمایه و تبدیل سریع بین رمزارزها دارد. اما یکی از نکات بسیار مهم و گاه نادیده گرفته‌شده در زمان ارسال یا دریافت تتر، انتخاب شبکه‌ انتقال مناسب است. شبکه‌ انتقال، مسیر دیجیتالی‌ای است که رمزارز شما از طریق آن از کیف پولی به کیف پول دیگر منتقل می‌شود. هر شبکه دارای ویژگی‌های خاص خود مانند سرعت انتقال، کارمزد، امنیت و پشتیبانی توسط صرافی‌هاست. اگر شبکه‌ اشتباهی را انتخاب کنید، ممکن است رمزارزتان از دست برود یا بازیابی آن بسیار سخت و زمان‌بر شود. برای مثال، بسیاری از کاربران هنگام ارسال تتر با این پرسش روبه‌رو می‌شوند که آیا باید از شبکه TRC20 استفاده کرد یا ERC20 یا شاید BEP20؟ انتخاب درست، هم از نظر اقتصادی و هم امنیتی، اهمیت فراوانی دارد. در این مقاله، با زبان ساده و قابل درک، به بررسی انواع شبکه‌هایی که تتر از طریق آن‌ها منتقل می‌شود خواهیم پرداخت، مزایا و معایب هرکدام را بیان می‌کنیم و در نهایت مشخص خواهیم کرد بهترین شبکه برای انتقال تتر کدام است.

تتر روی چه شبکه‌هایی عرضه می‌شود؟

رمزارز تتر (USDT) فقط یک توکن ساده نیست که روی یک بلاکچین خاص فعالیت کند. در واقع، تتر روی چندین شبکه بلاکچینی مختلف عرضه شده تا کاربران بسته به نیازشان بتوانند از میان گزینه‌های مختلف، یکی را برای انتقال انتخاب کنند. این تنوع باعث شده تتر در بسیاری از معاملات رمزارزی به‌عنوان پُلی سریع، کم‌هزینه و پایدار استفاده شود.

در حال حاضر، تتر روی شبکه‌های زیر قابل استفاده است:

  • شبکه اتریوم (ERC-20): یکی از قدیمی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین شبکه‌هایی که تتر روی آن عرضه شده. امنیت بسیار بالایی دارد، اما هزینه‌ انتقال (گس فی) در آن اغلب زیاد است.
  • شبکه ترون (TRC-20): تتر روی این شبکه با کارمزد بسیار پایین و سرعت بالا منتقل می‌شود. همین موضوع باعث شده تتر TRC-20 بسیار محبوب باشد، به‌ ویژه برای انتقال‌های روزمره و مبالغ پایین.
  • شبکه بایننس اسمارت چین (BEP-20): این شبکه هم گزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه برای انتقال تتر است و توسط کیف‌پول‌ها و صرافی‌های متعددی پشتیبانی می‌شود.
  • شبکه سولانا (SOL): انتقال تتر روی سولانا فوق‌العاده سریع و تقریبا رایگان است، اما به‌ دلیل نوظهور بودن این شبکه، ممکن است در برخی صرافی‌ها هنوز کاملا پشتیبانی نشود.

شبکه آوالانچ (Avalanche C-Chain)، پالیگان (Polygon) و آربیتروم (Arbitrum) نیز از دیگر شبکه‌هایی هستند که در سال‌های اخیر میزبان تتر شده‌اند و تلاش می‌کنند ترکیبی از سرعت، امنیت و هزینه پایین را ارائه دهند.

مقایسه شبکه‌های انتقال تتر از جنبه سرعت، کارمزد و دسترسی

پیش از آن‌که بخواهیم بهترین شبکه برای انتقال تتر را انتخاب کنیم، لازم است ویژگی‌های مهم هر شبکه را از نظر سرعت انتقال، میزان کارمزد، امنیت و سطح دسترسی در صرافی‌ها و کیف‌پول‌ها با هم مقایسه کنیم. جدول زیر، دید جامعی از تفاوت‌های کلیدی میان شبکه‌های پرکاربرد تتر را ارائه می‌دهد و به شما کمک می‌کند بسته به نیازتان، انتخاب هوشمندانه‌تری داشته باشید. در نظر داشته باشید که برای انتخاب سریع‌ترین شبکه انتقال تتر باید حجم مبلغ را نیز در نظر گرفت اما به طور کلی، سرعت انتقال نیز بین شبکه‌های مختلف بررسی شده است.

شبکه انتقال سرعت انتقال کارمزد معمول (تقریبی) امنیت میزان پشتیبانی (دسترسی در صرافی‌ها/ کیف پول‌ها) مناسب برای
ERC-20 (اتریوم) متوسط (۱ الی ۱۰ دقیقه) ۵ تا ۳۰ دلار (بسته به شلوغی شبکه) بسیار بالا بسیار بالا انتقال‌های با مبلغ بالا، صرافی‌های اصلی
TRC-20 (ترون) بسیار سریع (زیر ۱ دقیقه) کمتر از ۱ دلار یا رایگان بالا بسیار بالا انتقال‌های سریع و ارزان، کاربران عادی
BEP-20 (بایننس اسمارت چین) بسیار سریع (زیر ۱ دقیقه) کمتر از ۱ دلار بالا بالا معاملات روزانه، کاربران بایننس
SOL (سولانا) خیلی سریع (کمتر از ۳۰ ثانیه) تقریبا رایگان (کمتر از ۰.۰۱ دلار) خوب متوسط (در حال رشد) توسعه‌دهندگان، کاربران کیف‌پول‌های خاص
Polygon (پالیگان) سریع (زیر ۱ دقیقه) بسیار کم (زیر ۰.۱ دلار) بالا متوسط تا بالا تراکنش‌های ارزان و سریع، اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز
Avalanche (C-Chain) سریع (زیر ۲ دقیقه) حدود ۰.۱ تا ۰.۵ دلار بالا متوسط کاربران حرفه‌ای، اپلیکیشن‌های Defi
Arbitrum سریع (زیر ۵ دقیقه) حدود ۰.۵ تا ۱ دلار بسیار بالا در حال افزایش کاربران آشنا با لایه دوم‌ها
شبکه TRC-20 در حقیقت ارزانترین شبکه انتقال تتر، در حالی که ERC-20 امنیت بالاتر ولی کارمزد بیشتری دارد. انتخاب شبکه، به هدف و شرایط شما بستگی دارد.

کدام شبکه تتر برای انتقال به صرافی‌ها مناسب‌تر است؟

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های کاربران هنگام انتقال تتر، انتخاب شبکه‌ای است که هم با صرافی مقصد سازگار باشد و هم هزینه و ریسک کمتری داشته باشد. اگر شبکه‌ای را انتخاب کنید که صرافی مقصد از آن پشتیبانی نکند، ممکن است دارایی‌تان از دست برود یا بازیابی آن نیاز به زمان و پیگیری‌های طولانی داشته باشد. به همین دلیل، شناخت بهترین شبکه برای انتقال تتر از جنبه محبوبیت در صرافی‌های مختلف، بسیار مهم است.

در صرافی‌های بین‌المللی مانند Binance، KuCoin، OKX، Bybit، Gate.io و … تقریبا همیشه از چندین شبکه برای تتر پشتیبانی می‌شود، ولی دو مورد از همه رایج‌تر هستند:

  • TRC-20 (ترون): محبوب‌ترین شبکه برای برداشت و واریز تتر به دلیل کارمزد بسیار پایین (تقریبا صفر) و سرعت بالا.
  • ERC-20 (اتریوم): با اینکه کارمزد آن بالاتر است، شبکه اتریوم همچنان به دلیل سابقه‌ طولانی و امنیت بالا، در بسیاری از صرافی‌ها در دسترس است و کاربران حرفه‌ای به آن اعتماد دارند. در صرافی‌های ایرانی مانند آبان‌تتر نیز تقریبا تمامی صرافی‌ها از شبکه TRC-20 برای تتر پشتیبانی می‌کنند. برخی از آن‌ها همچنین شبکه BEP-20 (بایننس اسمارت چین) را نیز ارائه می‌دهند که در اولویت‌های پایین‌تر قرار دارد.
ERC-20 چیست؟ پیشنهاد مطالعه: ERC-20 چیست؟

تتر روی کدام شبکه امن‌تر است؟

امنیت در دنیای رمزارزها فقط به معنای محافظت در برابر هک یا حملات سایبری نیست؛ بلکه شامل مجموعه‌ای از عوامل مانند پایداری شبکه، سطح تمرکززدایی، میزان اعتبار، احتمال اشتباه کاربر در انتقال و پشتیبانی فنی نیز می‌شود.

در میان شبکه‌هایی که تتر روی آن‌ها فعال است، از نظر امنیت تکنیکی و زیرساختی، شبکه اتریوم (ERC-20) بیشترین اعتبار را دارد. این شبکه قدیمی‌ترین و یکی از غیرمتمرکزترین شبکه‌ها در جهان رمزارز به شمار می‌رود که توسط هزاران نود (گره) مستقل پشتیبانی می‌شود. همین موضوع باعث شده اتریوم نسبت به بسیاری از شبکه‌های دیگر از دیدگاه امنیتی مطمئن‌تر و مقاوم‌تر در برابر حملات باشد.

با این حال، شبکه‌های دیگر مانند TRC-20 (ترون) یا BEP-20 (بایننس اسمارت چین) هم امنیت خوبی دارند، ولی به دلیل تمرکز بالاتر (یعنی کنترل در دست تعداد کمتری از نودها)، از جنبه نظری امنیت کمتری نسبت به اتریوم دارند. البته در عمل، این شبکه‌ها نیز تاکنون عملکرد قابل قبولی در محافظت از دارایی کاربران داشته‌اند.

در هر صورت نباید فراموش کرد که یکی از بزرگ‌ترین تهدیدات، اشتباه انسانی است. متاسفانه بسیاری از کاربران هنگام انتقال تتر مرتکب اشتباهات زیر می‌شوند:

  • آدرس اشتباهی وارد می‌کنند.
  • شبکه مقصد را اشتباه انتخاب می‌کنند.
  • فراموش می‌کنند که صرافی یا کیف‌پول گیرنده از آن شبکه پشتیبانی می‌کند یا خیر.
بازیابی تتر بسیار دشوار و حتی در مواردی غیرممکن است؛ به‌ویژه اگر برای مثال به‌ جای ERC-20، از TRC-20 یا BEP20 استفاده شده باشد و شبکه‌ها با یکدیگر سازگار نباشند.

بهترین شبکه انتقال تتر برای کاربران ایرانی کدام است؟

برای کاربران ایرانی، انتخاب شبکه انتقال تتر فقط یک موضوع فنی نیست، بلکه به ‌شدت با مسائل تحریمی و امنیت دارایی گره خورده است. برخی از صرافی‌های بین‌المللی مانند بایننس، کوکوین، OKX و … به دلیل تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران، ممکن است فعالیت کاربران ایرانی را محدود کنند. اگر این صرافی‌ها متوجه شوند کاربری از ایران فعالیت می‌کند، ممکن است موجودی حساب را فریز (مسدود) کنند.

بنابراین اگر قصد انتقال تتر از / به صرافی‌های خارجی دارید، بسیار مراقب باشید. بهتر است برای جلوگیری از ردیابی، از شبکه‌هایی استفاده کنید که امن، سریع و با ریسک پایین‌تری همراه باشند، و حتما از ابزارهایی مانند VPN ثابت یا VPS معتبر بهره بگیرید. از همه مهم‌تر، به جای ارسال مستقیم تتر، می‌توانید ابتدا دارایی خود را به استیبل‌کوین دیگری مانند DAI تبدیل کرده و بعد منتقل کنید تا ردیابی آسان نباشد. استیبل کوین DAI به دلیل ماهیت غیرمتمرکزی که دارد، به راحتی قابل ردیابی نیست. به همین دلیل، در تنش‌های فعلی علیه ایران می‌توان از ارز  DAI به جای تتر استفاده کرد.

از نظر فنی و عملکردی، بهترین شبکه برای انتقال تتر معمولا شبکه ترون (TRC-20) بنا به دلایل زیر است:

  • کارمزد بسیار پایین (کمتر از یک دلار و در بسیاری موارد نزدیک به صفر)
  • سرعت بالا (زیر یک دقیقه)
  • پشتیبانی گسترده توسط صرافی‌ها و کیف پول‌های ایرانی مانند آبان‌تتر
هرآنچه در مورد فریز شدن تتر باید بدانید! پیشنهاد مطالعه: هرآنچه در مورد فریز شدن تتر باید بدانید!

نکات مهمی که قبل از انتقال تتر باید بدانید

انتقال تتر، با وجود ظاهر ساده‌اش می‌تواند در صورت سهل‌انگاری، به از دست دادن کامل دارایی منجر شود. در دنیای رمزارزها برخلاف سیستم‌های بانکی سنتی، هیچ دکمه‌ای به نام «برگشت تراکنش» وجود ندارد. به همین دلیل، رعایت چند نکته کلیدی پیش از انتقال تتر، حیاتی است:

تطابق شبکه بین فرستنده و گیرنده

پیش از هر چیز، حتما بررسی کنید که کیف‌پول یا صرافی مقصد از همان شبکه‌ای پشتیبانی کند که قصد دارید تتر را از طریق آن ارسال کنید. اگر مثلا از TRC-20 استفاده می‌کنید، گیرنده هم باید قابلیت دریافت تتر روی TRC-20 را داشته باشد. ارسال تتر به آدرس ERC-20 از طریق شبکه TRC-20 می‌تواند باعث سوختن دارایی شود.

بررسی دقیق آدرس مقصد

آدرس کیف‌پول را کپی و پیست کنید، نه دستی وارد کنید. سپس چند رقم اول و آخر آن را با دقت تطبیق دهید. آدرس‌های اشتباه، برگشت‌پذیر نیستند.

توجه به تگ (Tag / Memo) در برخی صرافی‌ها

برخی صرافی‌ها مانند بایننس یا کوکوین برای دریافت تتر در برخی شبکه‌ها، شناسه‌ای به‌نام تگ (Memo یا Destination Tag) می‌خواهند. فراموشی وارد کردن تگ ممکن است باعث شود دارایی به حساب‌تان ننشیند. بنابراین، همیشه طبق راهنمای صرافی عمل کنید.

انجام تست با مبلغ کم

اگر برای اولین بار به یک آدرس جدید تتر می‌فرستید، بهتر است ابتدا مقدار کمی (مثلا ۱ دلار) ارسال کنید و پس از اطمینان از صحت عملکرد، مبلغ اصلی را منتقل کنید.

کارمزد انتقال تتر را در شبکه‌های مختلف مقایسه کنید! پیشنهاد مطالعه: کارمزد انتقال تتر را در شبکه‌های مختلف مقایسه کنید!

کدام شبکه واقعا بهترین انتخاب برای انتقال تتر است؟

با وجود شبکه‌های متعددی که تتر روی آن‌ها عرضه می‌شود، انتخاب بهترین شبکه برای انتقال تتر همیشه به یک پاسخ ساده ختم نمی‌شود. واقعیت این است که «بهترین شبکه» برای انتقال تتر، وابسته به نیاز، شرایط و میزان تجربه‌ی کاربر است.

اگر کارمزدی پایین و سرعت بالا برای شما در اولویت است و در عین حال از صرافی‌ها و کیف‌پول‌هایی استفاده می‌کنید که پشتیبانی خوبی از آن دارند، شبکه TRC-20 (ترون) انتخابی هوشمندانه محسوب می‌شود. این شبکه در میان کاربران ایرانی بسیار محبوب شده و تقریبا همه‌ صرافی‌های داخلی و بسیاری از کیف‌پول‌ها از آن پشتیبانی می‌کنند.

در مقابل، اگر انتقالی با ارزش مالی بالا انجام می‌دهید و امنیت زیرساختی شبکه برایتان اهمیت بیشتری دارد، شبکه ERC-20 (اتریوم) گزینه‌ای مطمئن‌تر به شمار می‌رود، هرچند کارمزد بالاتری دارد. همچنین در برخی از صرافی‌های حرفه‌ای یا کیف‌پول‌های سخت‌افزاری، ممکن است ERC-20 تنها گزینه‌ معتبر باشد.

برای کاربران حرفه‌ای یا کسانی که با پلتفرم‌های غیرمتمرکز و اپلیکیشن‌های DeFi کار می‌کنند، شبکه‌هایی مانند Arbitrum، Polygon یا Avalanche نیز می‌توانند به‌ صرفه، سریع و قابل اعتماد باشند؛ البته به شرط آن که گیرنده هم این شبکه‌ها را پشتیبانی کند.