اسلیپیج (Slippage) چیست؟

اسلیپیج (Slippage) چیست؟

اسلیپیج یا لغزش قیمت در بازار ارزهای دیجیتال پدیده‌ای است که در آن قیمت یک ارز دیجیتال به طور ناگهانی و بدون هشدار قابل پیش‌بینی تغییر می‌کند. این پدیده می‌تواند به صورت صعودی یا نزولی رخ دهد و به عوامل مختلفی بستگی دارد. لغزش می‌تواند به صورت ناگهانی و شدید رخ دهد و بر روی سرمایه‌گذاران تأثیرات قابل توجهی داشته باشد. برای مقابله با این پدیده و روش های به حداقل رساندن اسلیپیج با ما همراه باشید.

اسلیپیج (Slippage) یا لغزش قیمت چیست؟

لغزش در صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز

لغزش به تفاوت بین قیمت مورد انتظار یک معامله و قیمت واقعی اشاره دارد. در دنیای ارزهای دیجیتال، لغزش ممکن است زمانی رخ دهد که کمبود نقدینگی در بازار وجود داشته باشد یا زمانی که تقاضا برای یک دارایی خاص افزایش ناگهانی داشته باشد. این موضوع منجر می شود معامله گران و تریدرها با قیمت متفاوت از آنچه پیش‌بینی کرده بودند مواجه شوند که باعث زیان‌های غیرمنتظره یا کاهش سود شود.لغزش می تواند یک نگرانی قابل توجه برای معامله گرانی باشد که برای به حداکثر رساندن سود خود به قیمت های دقیق متکی هستند.

اسلیپیج مثبت و منفی چیست؟

لغزش مثبت و منفی اصطلاحاتی هستند که برای توصیف تفاوت بین قیمت مورد انتظار یک معامله و قیمت واقعی استفاده می‌شوند، اما با مفاهیم متفاوت.

اسلیپیج یا لغزش مثبت:

لغزش مثبت زمانی اتفاق می‌افتد که معامله‌گر قیمت نهایی بهتری نسبت به انتظار دریافت می‌کند یعنی قیمت نهایی خرید کمتر از انتظار  است و در نتیجه سود بیشتری را به دنبال دارد. زمانی می تواند اتفاق بیفتد که افزایش غیرمنتظره نقدینگی یا کاهش ناگهانی تقاضا برای یک دارایی خاص وجود داشته باشد. لغزش مثبت به طور کلی یک اتفاق سودمند برای معامله گران در نظر گرفته می شود.

اسلیپیج یا لغزش منفی:

از سوی دیگر، لغزش منفی زمانی اتفاق می‌افتد که معامله‌گر قیمت نهایی بدتری نسبت به انتظار دریافت می‌کند یعنی قیمت خرید بیشتر از آن چیزی می شود که تریدر انتظار داشته و منجر به زیان‌های غیرمنتظره یا کاهش سود می‌شود. این نوع لغزش زمانی اتفاق می افتد که کمبود نقدینگی در بازار یا افزایش ناگهانی تقاضا برای یک دارایی خاص بوجود بیاید. 

لغزش منفی به طور کلی یک نقطه ضعف برای معامله گران در نظر گرفته می شود، زیرا بر استراتژی های معاملاتی و سودآوری آن‌ها تأثیر می گذارد.

اسلیپیج یا لغزش در صرافی‌های غیرمتمرکز

اسلیپیج در صرافی های غیر متمرکز زمانی رخ می دهد که قیمت توکن هنگامی که شما معامله را در بلاکچین ثبت می کنید با قیمت موقع تایید نهایی معامله متفاوت باشد.

در مبادلات غیرمتمرکز، لغزش ممکن است به دلیل استفاده از بازارسازان خودکار (AMM) که بر الگوریتم‌های پیچیده برای تعیین قیمت دارایی‌ها متکی هستند نیز رخ دهد. AMM ها می توانند تحت تأثیر نوسانات بازار و مسائل نقدینگی قرار گیرند که در نتیجه باعث لغزش معامله گران می شود.

همچنین زمان تایید در بلاکچین اتریوم برای مثال به مقدار گس فی (Gas Fee) یا کارمزد پرداختی مرتبط است و هر چه گس فی (Gas Fee) بیشتری پرداخت شود آن معامله زودتر تایید می شود، این تاخیر در تایید نیز احتمال وقوع لغزش در معامله را افزایش می دهد.

عوامل ایجاد کننده اسلیپیج یا لغزش قیمت کدامند؟

لغزش در صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز

1. نوسانات بازار: 

 برای مثال تصور کنید که یک رویداد خبری مهم رخ می دهد که باعث افزایش ناگهانی تقاضا برای یک ارز دیجیتال خاص می شود. این تقاضای ناگهانی منجر به افزایش شدید قیمت دارایی  می شود که می تواند منجر به لغزش شود. الیته در صورت عدم وجود فروشندگان کافی برای پاسخگویی به تقاضای افزایش یافته، قیمت دارایی افت قیمت قابل توجهی را ممکن است متحمل شود.

2. کمبود نقدینگی: 

فرض کنید که یک معامله گر می خواهد مقدار زیادی از یک ارز دیجیتال خاص را بفروشد، اما خریداران کافی در سطح قیمت مورد نظر وجود ندارند. این امر می تواند منجر به لغزش قیمت شود، زیرا معامله گر برای انجام معامله نیاز به پذیرش قیمت پایین تر دارد.

3. تعداد بالای خرید و سفارش (order book depth):

تصور کنید که یک معامله گر می خواهد یک ارز دیجیتال خاص را در یک سطح قیمتی خاص بخرد، اما فقط تعداد کمی سفارش فروش با آن قیمت موجود است. اگر سفارش خرید معامله گر به اندازه کافی بزرگ باشد سایر فروشندگان قیمت های خود را برای مطابقت با شرایط جدید بازار تنظیم می کنند و باعث وقوع اسلیپیج می شود.

4. حجم معاملات: 

اگر حجم معاملات برای یک ارز دیجیتال خاص کم باشد، انجام معاملات در سطح قیمتی مورد نظر برای معامله گران دشوار است. در نتیجه لغزش قیمت رخ می دهد زیرا معامله گران ممکن است برای تکمیل معاملات خود نیاز به پذیرش قیمت های کمتر مطلوب داشته باشند.

5. بازارسازان خودکار (AMM): 

در صرافی های غیرمتمرکز که از  بازارسازان خودکار (AMM) استفاده می کنند، الگوریتم های مورد استفاده برای تعیین قیمت دارایی ها تحت تاثیر نوسانات بازار و مسائل نقدینگی قرار می گیرند. به عنوان مثال، اگر افزایش ناگهانی تقاضا برای یک ارز دیجیتال خاص وجود داشته باشد، AMM ممکن است قیمت آن را به صورت الگوریتمی تنظیم کند که باعث لغزش قیمت برای معامله گرانی شود که شرایط بازار را به دقت زیر نظر ندارند.به طور کلی، هر یک از این عوامل می‌توانند به روش‌های مختلفی در افت قیمت نقش داشته باشند.

روش‌های به حداقل رساندن لغزش قیمت یا اسلیپیج (Slippage)

1. در زمان های آرام معامله کنید: 

لغزش زمانی که بازارها نوسان دارند یا نقدینگی کم است، بیشتر رخ می دهد. برای محدود کردن لغزش، از معامله در حوالی زمان اعلامیه‌های اقتصادی بزرگ یا به‌روزرسانی‌های مهم مربوط به ارز دیجیتالی که می‌خواهید معامله کنید، خودداری کنید.

2. ثبت سفارشات لیمیت اوردر(limit order):

به جای استفاده از سفارشات بازار که با قیمت رایج بازار اجرا می شوند، از دستورات لیمیت اوردر استفاده کنید. سفارشات لیمیت اوردر به شما این امکان را می دهد که حداکثر قیمتی را که مایل به خرید هستید یا حداقل قیمتی را که می خواهید بفروشید مشخص کنید. با استفاده از سفارشات محدود، کنترل بیشتری بر قیمت نهایی دارید و می توانید از لغزش قیمت غیرمنتظره جلوگیری کنید.

3. انتخاب یک پلتفرم معاملاتی با نقدینگی بالا: 

معامله در بستری با نقدینگی بالا، شانس پر شدن سفارش شما با قیمت مطلوب را افزایش می دهد. پلتفرم‌هایی که نقدینگی پایینی دارند ممکن است دارای اسپرد خرید و فروش (bid-ask spreads) گسترده تری باشند که باعث لغزش شود.

4. از معاملات در دوره های پر نوسان پرهیز کنید:

 نوسانات زیاد می تواند منجر به تغییر بیشتر قیمت و افزایش اسلیپیج شود. سعی کنید در ساعاتی که اوج مصرف زمانی نیستند و بازارها معمولاً نوسانات کمتری دارند معامله کنید.

5. نوسان و نقدینگی ارز دیجیتال را در نظر بگیرید: 

برخی از ارزهای دیجیتال ممکن است نوسانات بالاتر یا نقدینگی کمتری داشته باشند و این امر آن‌ها را بیشتر در معرض لغزش قیمت قرار می دهد. معامله ارزهای دیجیتال با نقدینگی بالاتر و نوسانات کمتر را برای کاهش خطر لغزش یا اسلیپیج را در نظر بگیرید.اگرچه این استراتژی ها می توانند به کاهش لغزش کمک کنند، اما حذف کامل را تضمین نمی کنند. لغزش بخشی طبیعی از معاملات است.

محدوده اسلیپیج (Slippage Tolerance) و فرمول اسلیپیج

چطور می‌توان از بروز اسلیپیج جلوگیری کرد؟

محدوده اسلیپیج یا Slippage Tolerance به میزان تحمل اختلاف قیمت مورد انتظار در یک معامله اشاره دارد. فرمول دقیق محاسبه محدوده لغزش قیمت بسته به پلتفرم معاملاتی و شرایط مختلف ممکن است متفاوت باشد.به عنوان مثال، در برخی از پلتفرم‌های AMM مانند UniSwap، SushiSwap و PancakeSwap، محدوده اسلیپیج به صورت درصدی از قیمت مورد نظر تعیین می‌شود.

در مورد دیگر پلتفرم‌ها و شرایط معاملاتی، فرمول دقیق محاسبه محدوده لغزش ممکن است متفاوت باشد و بسته به عوامل مختلفی مانند نوع دارایی معامله شده و شرایط بازار تعیین شود. بنابراین، برای هر پلتفرم و شرایط خاص، بهتر است از منابع مربوطه و دستورالعمل‌های آن پیروی کنید.

به طور کلی نحوه محاسبه خود اسلیپیج غالبا از این فرمول است:

100 × (بدترین قیمت مورد انتظار – قیمت مورد انتظار) ÷ مقدار دلاری اسلیپیج = درصد اسلیپیج

فرمول محاسبه محدوده اسلیپیج نیز به صورت زیر است:

100 × (حداکثر لغزش قابل قبول / قیمت ورودی = محدوده اسلیپیج

به عنوان مثال، اگر یک معامله گر حداکثر لغزش قابل قبول را 1٪ تعیین کند و با قیمت 10000 دلار وارد معامله شود، محدوده لغزش یا تحمل لغزش به این صورت خواهد بود:

تحمل اسلیپیج = (1 / 10000) × 100 = 0.01٪

به این معنی است که معامله گر مایل است انحراف قیمت تا 0.01٪ از قیمت ورودی را بپذیرد.

به طور خلاصه، تحمل اسلیپیج جنبه مهمی از مدیریت ریسک در معاملات ارزهای دیجیتال است. معامله گران باید محدوده لغزش یا اسلیپیج خود را بر اساس شرایط بازار محاسبه کنند و از استراتژی های مناسب استفاده کنند.

اسلیپیج روی چه نوع معاملاتی تاثیر دارد؟

لغزش می تواند انواع مختلفی از تراکنش ها را در بازار ارز دیجیتال تحت تاثیر قرار دهد:

1. مارکت اوردر (Market orders)

اسلیپیج با مارکت اوردر که با قیمت رایج بازار اجرا می شوند، بیشتر رخ می دهد. از آنجایی که قیمت های بازار می توانند به سرعت تغییر کنند، قیمت اجرای یک مارکت اوردر ممکن است با قیمت مورد انتظار متفاوت باشد و منجر به لغزش شود.

2. معاملات بزرگ: 

معاملات بزرگتر معمولاً به نقدینگی بیشتری برای اجرا نیاز دارند. اگر نقدینگی کافی در بازار وجود نداشته باشد، انجام یک معامله بزرگ ممکن است منجر به اسلیپیج شود. چون سفارش با قیمت‌های متفاوتی که در چندین سفارش اجرا می‌شود، پر می شود.

3. دارایی های غیر نقدی: 

ارزهای دیجیتال با حجم معاملات و نقدینگی کمتر، بیشتر مستعد لغزش هستند. هنگام معامله دارایی های غیر نقدشونده، اسپرد خرید و فروش ممکن است افزایش یابد و احتمال اسلیپیج بیشتر شود. برای مثال آلت کوین هایی با حجم معاملات و نقدینگی پایین مستعد اسلیپیج بالا هستند.

جمع بندی

به طور کلی، اسلیپیج در بازار ارزهای دیجیتال به اختلاف بین قیمت مورد انتظار و قیمت واقعی اجرای معامله اشاره دارد. برای جلوگیری یا کاهش اسلیپیج، می‌توانید از روش‌هایی مانند معامله در لحظات آرام، استفاده از لیمیت اوردر، انتخاب پلتفرم با لیکویدیته یا نقدینگی بالا و اجتناب از معامله در دوره‌های با نوسانات بالا استفاده کنید. 

همچنین، انتخاب ارزهای دیجیتال با نقدینگی بالا و نوسانات کم می‌تواند خطر اسلیپیج را کاهش دهد. اما باید به یاد داشت که این روش‌ها تضمین کامل حذف اسلیپیج نیستند و  اسلیپیج بخشی اجتناب ناپذیر از بازار ارزهای دیجیتال است.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا