وقتی کلید برق را می‌زنید و لامپ روشن می‌شود، به ندرت به زنجیره پیچیده و عظیمی فکر می‌کنید که در پشت این اتفاق ساده پنهان شده است. اما واقعیت نگران‌کننده این که این زنجیره در معرض پاره شدن قرار دارد. جهان با یکی از بزرگترین چالش‌های تاریخ خود روبروست: «بحران انرژی». از یک سو، تقاضا برای انرژی با رشد جمعیت و دیجیتالی شدن زندگی‌ها به شدت افزایش یافته و از سوی دیگر، منابع سوخت فسیلی در حال اتمام هستند و تغییرات اقلیمی ما را مجبور به تغییر مسیر کرده است. سیستم‌های قدیمی مدیریت انرژی، دیگر پاسخگوی نیازهای قرن بیست و یکم نیستند.

در این میان، فناوری بلاکچین که اغلب آن را با ارزهای دیجیتال و نوسانات قیمت می‌شناسیم، به عنوان یک منجی غیرمنتظره وارد میدان شده است. شاید بپرسید: «مگر خود بلاکچین (مانند بیت کوین) مصرف‌کننده بزرگ انرژی نیست؟» این یک تصور رایج اما ناقص است. فناوری‌های نوین دفتر کل توزیع‌شده، پتانسیلی فراتر از ارز دارند؛ آن‌ها می‌توانند نحوه تولید، توزیع و مصرف انرژی را در سطح جهانی بازتعریف کنند.

رابطه بلاکچین و بحران انرژی، رابطه بین یک مشکل قدیمی و یک راه‌حل نوین است. بلاکچین با حذف واسطه‌ها، افزایش شفافیت و خودکارسازی فرآیندها، می‌تواند شبکه‌های انرژی را از سیستم‌های متمرکز و ناکارآمد فعلی، به شبکه‌هایی هوشمند، غیرمتمرکز و پایدار تبدیل کند. در این مقاله جامع، ما در مسیر این تحول سفر می‌کنیم و بررسی خواهیم کرد که چگونه فناوری می‌تواند چراغ‌های آینده را روشن نگه دارد.

آنچه باید بدانید:

  • بحران انرژی تنها کمبود سوخت نیست، بلکه ناکارآمدی در توزیع و مدیریت شبکه‌های فرسوده است که بلاکچین راه‌حلی برای آن دارد.
  • فناوری بلاکچین با ایجاد پلتفرم‌های «تجارت همتا به همتا» (P2P)، به هر خانوار اجازه می‌دهد تا تولیدکننده و فروشنده برق خود باشد.
  • توکنیزه کردن انرژی و گواهی‌های کربن، بازاری شفاف و نقدشونده برای انرژی‌های تجدیدپذیر ایجاد می‌کند و انگیزه‌های مالی برای سبز شدن را افزایش می‌دهد.
  • پروژه‌های انفجاری انرژی مانند Energy Web Token و Power Ledger در سال ۲۰۲۵، پیشگامان تغییر زیرساخت‌های انرژی جهان هستند.
  • میکروگریدها (Microgrids) با ترکیب اینترنت اشیا (IoT) و بلاکچین، استقلال انرژی را برای جوامع محلی به ارمغان می‌آورند.
  • با وجود پتانسیل بالا، چالش‌هایی مانند مقیاس‌پذیری فنی، مصرف انرژی خودِ بلاکچین‌های نسل اول و موانع قانونی، مسیر پیشرفت را پیچیده کرده‌اند.

بحران انرژی جهان چیست و چرا باید نگران باشیم؟

قبل از اینکه به راه‌حل بپردازیم، باید عمق مشکل را درک کنیم. بحران انرژی امروزی، ترکیبی از سه عامل مخرب است که اقتصاد جهانی را تهدید می‌کند.

اولین عامل، «فرسودگی زیرساخت‌ها» است. شبکه‌های برق فعلی در بسیاری از کشورهای جهان، دهه‌ها پیش و برای مدلی متمرکز (نیروگاه‌های بزرگ سوخت فسیلی) طراحی شده‌اند. این شبکه‌ها توانایی مدیریت منابع انرژی پراکنده و تجدیدپذیر (مانند پنل‌های خورشیدی خانگی) را ندارند و در برابر نوسانات تقاضا آسیب‌پذیرند. هدررفت انرژی در این شبکه‌های قدیمی بسیار بالاست.

دومین عامل، «تغییرات اقلیمی و فشار کربن‌زدایی» است. جهان متعهد شده که انتشار کربن را به صفر برساند. این یعنی ما باید به سرعت از سوخت‌های فسیلی فاصله بگیریم و به سمت انرژی‌های بادی و خورشیدی برویم. اما مشکل اینجاست که خورشید همیشه نمی‌تابد و باد همیشه نمی‌وزد. مدیریت این نوسانات تولید در شبکه‌های فعلی بسیار دشوار است.

سومین عامل، «ناکارآمدی بازار و واسطه‌ها» است. در سیستم فعلی، مصرف‌کننده هیچ کنترلی بر قیمت و منبع انرژی خود ندارد. شرکت‌های بزرگ انرژی انحصار بازار را در دست دارند و فرآیندهای تسویه حساب، کند و پرهزینه است. اینجاست که نیاز به یک سیستم جدید و شفاف احساس شده و مفهوم بلاکچین و بحران انرژی به عنوان یک راه‌حل کلیدی مطرح می‌شود.

از تحریم تا تحول: بلاکچین و آینده اقتصاد ایران پیشنهاد مطالعه: از تحریم تا تحول: بلاکچین و آینده اقتصاد ایران

بلاکچین چگونه می‌تواند بحران انرژی را حل کند؟

بلاکچین در هسته خود، یک دفتر کل دیجیتال است که اطلاعات را به صورت امن، شفاف و تغییرناپذیر ثبت می‌کند. این ویژگی‌ها دقیقاً همان چیزی است که صنعت انرژی برای مدرن‌سازی به آن نیاز دارد.

بلاکچین با حذف واسطه‌ها، کارایی را افزایش می‌دهد. در سیستم سنتی، بین تولیدکننده برق و مصرف‌کننده نهایی، چندین واسطه (توزیع‌کننده، اپراتور شبکه، شرکت‌های تسویه حساب) وجود دارند که هر کدام هزینه‌ای را اضافه می‌کنند. قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) در بلاکچین می‌توانند تمام این فرآیندها را به صورت خودکار انجام دهند. وقتی شما برق مصرف می‌کنید، کنتور هوشمند شما بلافاصله هزینه را از کیف پول دیجیتال شما کسر و به تولیدکننده پرداخت می‌کند.

علاوه بر این، بلاکچین شفافیت مطلق را به ارمغان می‌آورد. با پیاده‌سازی بلاکچین انرژی جهان، تمام داده‌های تولید و مصرف به صورت آنی ثبت می‌شوند. این یعنی ما دقیقاً می‌دانیم هر کیلووات ساعت برق از کجا آمده (آیا واقعاً سبز است؟) و کجا مصرف شده است. این شفافیت برای مدیریت شبکه‌های پیچیده آینده که میلیون‌ها تولیدکننده کوچک در آن حضور دارند، حیاتی خواهد بود.

فناوری بلاکچین با تبدیل شبکه انرژی از یک سیستم «تک‌جهته» (از نیروگاه به خانه) به یک شبکه «دوجهته» و هوشمند، نقش مصرف‌کننده را تغییر می‌دهد. در این مدل جدید، هر خانه می‌تواند همزمان خریدار و فروشنده انرژی باشد که این امر کارایی شبکه را به شدت افزایش داده و هدررفت انرژی را به حداقل می‌رساند.

تجارت انرژی همتا به همتا (P2P) با بلاکچین

یکی از جذاب‌ترین کاربردهای بلاکچین، امکان‌پذیر کردن رویای «انرژی دموکراتیک» است. تصور کنید روی پشت‌بام خانه خود پنل خورشیدی دارید و امروز آفتاب شدیدی می‌تابد. شما بیش از نیاز خود برق تولید کرده‌اید. در سیستم فعلی، شما مجبورید این مازاد را با قیمتی بسیار ارزان به شبکه سراسری بفروشید (یا حتی هدر دهید).

اما با تجارت همتا به همتا ، داستان تغییر می‌کند. بلاکچین به شما اجازه می‌دهد تا این برق مازاد را مستقیماً به همسایه خود که به برق نیاز دارد، بفروشید. قیمت توسط عرضه و تقاضای محلی و توافق هوشمند تعیین می‌شود، نه توسط یک شرکت بزرگ.

این سیستم، شبکه برق را شبیه به «اوبر» (Uber) می‌کند. هر کسی که برق دارد می‌تواند فروشنده باشد و هر کسی که نیاز دارد، خریدار. پلتفرم‌هایی مانند Power Ledger در حال حاضر این مدل را در کشورهایی مانند استرالیا و تایلند پیاده‌سازی کرده‌اند. این کار نه تنها درآمد خانوارها را افزایش می‌دهد، بلکه فشار را از روی شبکه سراسری برمی‌دارد و اتلاف انرژی در انتقال طولانی‌مدت را کاهش می‌دهد.

توکن‌سازی انرژی و گواهی انرژی سبز

یکی از موانع بزرگ در مسیر انرژی‌های پاک، کمبود سرمایه‌گذاری و شفافیت در بازار «اعتبارات کربن» است. توکنیزه کردن (Tokenization) راه‌حل بلاکچین برای این مشکل محسوب می‌شود.

توکنیزه کردن انرژی چیست؟ این فرآیند به معنای تبدیل کردن یک واحد انرژی (مثلاً ۱ مگاوات ساعت برق تولید شده) به یک توکن دیجیتال روی بلاکچین است. این توکن می‌تواند به راحتی خرید، فروش و ردیابی شود.

این فناوری در بازار «گواهی‌های انرژی تجدیدپذیر» (RECs) انقلابی به پا کرده است. در حال حاضر، بازار اعتبارات کربن با چالش تقلب و دوباره‌شماری (Double Counting) دست و پنجه نرم می‌کند؛ یعنی یک شرکت ممکن است یک گواهی سبز را به دو خریدار مختلف بفروشد. اما در بلاکچین، هر توکن منحصربه‌فرد و تاریخچه آن کاملاً شفاف است. این شفافیت باعث می‌شود که سرمایه‌گذاران با اطمینان بیشتری در پروژه‌های انفجاری انرژی سبز سرمایه‌گذاری کنند.

همچنین، این روش به سرمایه‌گذاران خرد اجازه می‌دهد تا در پروژه‌های بزرگ انرژی مشارکت کنند. شما می‌توانید به جای خرید یک نیروگاه خورشیدی کامل، با خرید ارز دیجیتال مربوطه، توکن‌هایی را بخرید که نماینده سهمی از آن نیروگاه هستند و از سود فروش برق آن بهره‌مند شوید.

میکروگریدها و شبکه‌های محلی هوشمند

آینده انرژی، متمرکز نبوده و شبکه‌ای از هزاران «میکروگرید» (Microgrid) مستقل است. میکروگرید یک شبکه انرژی محلی (مثلاً یک محله، دانشگاه یا شهرک صنعتی) محسوب می‌شود که می‌تواند هم به شبکه سراسری متصل باشد و هم به صورت مستقل (جزیره‌ای) عمل کند.

مدیریت این شبکه‌های پیچیده نیاز به هوشمندی بالایی دارد. ترکیب اینترنت اشیا (IoT) و بلاکچین، مغز متفکر این شبکه‌هاست.

  • سنسورهای IoT: میزان تولید (از پنل‌ها) و مصرف (لوازم خانگی) را در لحظه اندازه‌گیری می‌کنند.
  • بلاکچین: داده‌ها را ثبت کرده و تراکنش‌های مالی بین اعضای میکروگرید را مدیریت می‌کند.

اگر طوفانی باعث قطع شبکه سراسری شود، میکروگرید مبتنی بر بلاکچین می‌تواند بلافاصله خود را جدا کرده و با تکیه بر منابع داخلی و بازار P2P خود، برق ساکنان را تأمین کند. این یعنی پایداری و امنیت انرژی در برابر بحران‌ها.

آینده بلاکچین مقاوم در برابر کامپیوترهای کوانتومی پیشنهاد مطالعه: آینده بلاکچین مقاوم در برابر کامپیوترهای کوانتومی

انقلاب ReFi: وقتی دیفای برای نجات زمین سبز می‌شود

شاید تا به حال اصطلاح «دیفای» (DeFi) را شنیده باشید، اما در سال ۲۰۲۵، کلمه جدیدی در حال تسخیر بازار است: ReFi یا «تامین مالی احیاکننده» (Regenerative Finance). این جنبش، فصل جدیدی در تاریخ پول است؛ جایی که انگیزه کسب سود مالی با هدف نجات کره زمین همسو می‌شود.

مشکل بازار کربن سنتی چیست؟ بازار «اعتبارات کربن» (مجوزهایی که شرکت‌ها برای جبران آلودگی خود می‌خرند) به شدت ناکارآمد، کدر و پر از تقلب است. یک جنگل در برزیل ممکن است همزمان به سه شرکت مختلف به عنوان «پروژه جذب کربن» فروخته شود (مشکل دوباره‌شماری). واسطه‌ها بخش عمده پول را برمی‌دارند و جوامع محلی سهم ناچیزی می‌برند.

راه‌حل ReFi: شفافیت تغییرناپذیر پروژه‌های ReFi با استفاده از بلاکچین، این بازار را شفاف می‌کنند. فرآیند به این صورت است:

۱. تأیید داده‌ها (MRV): سنسورهای متصل به اینترنت اشیا (IoT) و تصاویر ماهواره‌ای، داده‌های واقعی یک پروژه محیط زیستی (مثلاً میزان رشد درختان یک جنگل) را ثبت می‌کنند.

۲. توکنیزه کردن: این داده‌ها توسط اوراکل‌ها به بلاکچین منتقل شده و به ازای هر تن کربن جذب شده، یک توکن دیجیتال (مانند TCO2) صادر می‌شود.

۳. بازار نقدشونده: این توکن‌ها در صرافی‌های غیرمتمرکز قابل معامله هستند. هر کسی، از یک فرد عادی تا یک شرکت بزرگ، می‌تواند آن‌ها را بخرد و برای جبران ردپای کربن خود «بسوزاند».

پروژه‌هایی مانند KlimaDAO، سعی دارند قیمت اعتبارات کربن را بالا ببرند تا برای شرکت‌ها، کاهش آلودگی به‌صرفه‌تر از خرید اعتبار باشد. سرمایه‌گذاری در ReFi، سرمایه‌گذاری در زیرساخت مالی جدیدی است که زمین را احیا می‌کند.

ظهور DePIN در صنعت انرژی: زیرساخت‌های فیزیکی غیرمتمرکز

اگر بخواهیم یک «واژه کلیدی» برای انفجار بعدی در بازار کریپتو نام ببریم، آن واژه DePIN مخفف (Decentralized Physical Infrastructure Networks) است. این مفهوم، پل نهایی بین دنیای دیجیتال و فیزیکی بوده و صنعت انرژی، زمین بازی اصلی آن محسوب می‌شود.

DePIN انرژی چگونه کار می‌کند؟ در مدل سنتی، ساخت زیرساخت (مانند نیروگاه یا شبکه شارژ خودروهای برقی) فقط از عهده دولت‌ها یا شرکت‌های غول‌پیکر برمی‌آید. اما DePIN این معادله را تغییر می‌دهد. این مدل به افراد عادی انگیزه می‌دهد تا با سرمایه خود، بخشی از زیرساخت فیزیکی را بسازند و در ازای آن توکن دریافت کنند.

مثال واقعی: شبکه شارژ خودروهای برقی تصور کنید شما یک دستگاه شارژر خودروی برقی در پارکینگ خانه خود نصب و آن را به شبکه DePIN متصل می‌کنید. هر زمان که کسی خودروی خود را با دستگاه شما شارژ کند، هزینه را به صورت ارز دیجیتال پرداخت می‌کند. بلاکچین به صورت خودکار سهم شما را واریز می‌کند. پروژه‌هایی مانند Arkreen یا React Network در حال پیاده‌سازی همین مدل هستند. آن‌ها هزاران پنل خورشیدی کوچک و باتری خانگی را به یکدیگر متصل می‌کنند تا یک نیروگاه مجازی عظیم بسازند.

چرا DePIN برای سرمایه‌گذاران جذاب است؟ سرمایه‌گذاری در توکن‌های DePIN، برخلاف بسیاری از میم‌کوین‌ها، دارای پشتوانه «درآمد واقعی» است. ارزش این توکن‌ها از استفاده واقعی مردم از خدمات (برق، اینترنت، شارژ) نشأت می‌گیرد، نه صرفاً از هیجانات بازار.

هم‌افزایی هوش مصنوعی (AI) و بلاکچین

بحران انرژی آینده، یک بحران مدیریت داده است. وقتی میلیون‌ها پنل خورشیدی، توربین بادی و خودروی برقی به شبکه متصل شوند، مدیریت این جریان انرژی از توان اپراتورهای انسانی خارج است. اینجاست که ترکیب هوش مصنوعی و بلاکچین رخ می‌دهد.

اقتصاد ماشین به ماشین (M2M Economy)، بازاری است که در آن ماشین‌ها با هم معامله می‌کنند.

  • سناریو: خودروی برقی شما نیاز به شارژ دارد. هوش مصنوعیِ خودرو، با هوش مصنوعیِ شارژرهای اطراف مذاکره می‌کند تا ارزان‌ترین برق و خلوت‌ترین ایستگاه را پیدا کند.
  • اجرا: وقتی توافق انجام شد، یک قرارداد هوشمند روی بلاکچین اجرا می‌شود و پرداخت به صورت آنی و بدون دخالت انسان، از کیف پول خودرو به کیف پول شارژر منتقل می‌شود.

این سطح از اتوماسیون و کارایی، تنها با ترکیب قدرت تحلیل AI و امنیت پرداخت بلاکچین ممکن است. پروژه‌هایی که روی این همگرایی کار می‌کنند (مانند فعالیت SingularityNET در همکاری با پروژه‌های انرژی)، پتانسیل رشد فوق‌العاده‌ای در دهه آینده دارند. این زیرساخت، شبکه انرژی را از یک سیستم خشک و شکننده، به یک ارگانیسم زنده، هوشمند و خودترمیم‌گر تبدیل می‌کند.

لایه‌های بلاکچین؛ کلید درک عملکرد فناوری‌های غیرمتمرکز پیشنهاد مطالعه: لایه‌های بلاکچین؛ کلید درک عملکرد فناوری‌های غیرمتمرکز

چک‌لیست سرمایه‌گذاری در پروژه‌های انرژی

با توجه به جدید بودن این حوزه، ریسک کلاهبرداری یا شکست پروژه‌ها بالاست. قبل از خرید ارز دیجیتال مرتبط با انرژی، این فیلترها را اعمال کنید:

۱. شراکت‌های واقعی: صنعت انرژی به شدت انحصاری و تحت نظارت دولت‌هاست. یک پروژه بلاکچینی بدون داشتن شرکای واقعی در صنعت انرژی (مانند شرکت‌های برق ملی یا تولیدکنندگان بزرگ تجهیزات)، شانسی برای موفقیت ندارد. به دنبال لوگوی شرکت‌های بزرگی مانند Shell، Siemens یا اپراتورهای ملی برق در وب‌سایت پروژه باشید و صحت آن را بررسی کنید.

۲. تکنولوژی مقیاس‌پذیر: شبکه انرژی نیازمند پردازش هزاران تراکنش در ثانیه است. پروژه‌ای که روی بلاکچین‌های کند و گران‌قیمت (مانند لایه اول اتریوم) ساخته شده باشد، برای کاربردهای واقعی انرژی (مانند کنتورهای هوشمند) مناسب نیست. پروژه‌های موفق معمولاً روی لایه‌های دوم، یا شبکه‌های تخصصی (مانند پولکادات یا هدرا) فعالیت می‌کنند.

۳. مدل توکنومیک (Tokenomics): آیا توکن پروژه کاربرد واقعی دارد؟ آیا برای پرداخت قبض برق استفاده می‌شود؟ آیا برای اعتبارسنجی داده‌های سبز لازم است؟ یا صرفاً یک توکن حاکمیتی بی‌استفاده است؟ توکنی که در چرخه مصرف انرژی جریان داشته باشد، ارزش پایدارتری خواهد داشت.

پروژه‌های انفجاری در ۲۰۲۵ که باید زیر نظر گرفت

سرمایه‌گذاران هوشمند می‌دانند که تقاطع انرژی و بلاکچین، یکی از بزرگترین فرصت‌های رشد در دهه آینده است. در اینجا به چند مورد از پروژه‌های انفجاری انرژی که پتانسیل بالایی در سال ۲۰۲۵ دارند، اشاره می‌کنیم:

  1. انرژی وب توکن (Energy Web Token – EWT): این پروژه غول بی‌چون‌وچرای این حوزه است. بنیاد انرژی وب (Energy Web Foundation) با بزرگترین شرکت‌های انرژی جهان مانند Shell و Vodafone همکاری می‌کند. آن‌ها یک سیستم‌عامل متن‌باز برای شبکه‌های انرژی ساخته‌اند که به دستگاه‌ها (مانند خودروهای برقی و پنل‌های خورشیدی) هویت دیجیتال می‌دهد. هدف EWT ایجاد استانداردی جهانی برای ارتباطات انرژی است.
  2. پاور لجر (Power Ledger – POWR): این پروژه استرالیایی، پیشگام تجارت انرژی P2P است. پلتفرم آن‌ها در چندین کشور فعال است و به کاربران اجازه می‌دهد انرژی مازاد خود را بفروشند. با افزایش قیمت برق در جهان، تقاضا برای راه‌حل‌های POWR که هزینه‌ها را کاهش می‌دهد، رو به افزایش است.
  3. افورس (Efforce – WOZX): پروژه‌ای که توسط استیو وزنیاک (هم‌بنیان‌گذار اپل) راه‌اندازی شده است. تمرکز این پروژه روی «بهینه‌سازی مصرف انرژی» است. آن‌ها به شرکت‌ها کمک می‌کنند تا با سرمایه‌گذاری جمعی، تجهیزات خود را بهینه‌سازی کنند و سود حاصل از صرفه‌جویی انرژی را بین دارندگان توکن توزیع کنند.
توجه به پروژه‌های انفجاری انرژی در بلاکچین، فراتر از یک سرمایه‌گذاری مالی است. این پروژه‌ها زیرساخت‌های حیاتی اقتصاد کم‌کربن آینده را می‌سازند و پتانسیل رشد آن‌ها با افزایش بحران‌های انرژی، بیشتر می‌شود.

محدودیت‌ها و ریسک‌ها — چرا بلاکچین همیشه جواب نیست؟

با وجود تمام این مزایا، نگاه واقع‌بینانه ضروری است. ادغام بلاکچین و بحران انرژی با چالش‌های جدی روبروست:

اولین چالش، «مصرف انرژی خودِ بلاکچین» است. اگرچه شبکه‌های جدید از الگوریتم‌های کم‌مصرف (مانند اثبات سهام) استفاده می‌کنند، اما هنوز هم دیدگاه منفی عمومی نسبت به مصرف انرژی بیت کوین، بر کل صنعت سایه افکنده است. پروژه‌های انرژی باید ثابت کنند که واقعاً سبز هستند.

چالش دوم، «مقیاس‌پذیری فنی» است. شبکه‌های انرژی ملی، در هر ثانیه میلیون‌ها نقطه داده تولید می‌کنند. بلاکچین‌های فعلی هنوز توانایی پردازش این حجم عظیم از اطلاعات را با سرعت و هزینه مناسب ندارند. نیاز به راهکارهای لایه دوم و بلاکچین‌های تخصصی‌تر احساس می‌شود.

چالش سوم، «مقاومت قانونی و انحصاری» است. شرکت‌های بزرگ برق و دولت‌ها، کنترل شبکه انرژی را یک مسئله امنیت ملی می‌دانند و به راحتی اجازه نمی‌دهند که یک سیستم غیرمتمرکز جایگزین آن‌ها شود. قوانین در بسیاری از کشورها هنوز اجازه تجارت آزاد برق بین همسایگان را نمی‌دهد.

جمع‌بندی

بحران انرژی جهان، یک زنگ خطر جدی است که نشان می‌دهد سیستم‌های قدیمی به پایان راه خود رسیده‌اند. ما به سیستمی نیاز داریم که هوشمندتر، کارآمدتر و دموکراتیک‌تر باشد. فناوری بلاکچین، اگرچه نوشداروی تمام مشکلات نیست، اما ابزارهای قدرتمندی را برای ساختن این آینده ارائه می‌دهد.

از شفاف‌سازی زنجیره تأمین گرفته تا توانمندسازی خانوارها برای فروش برق، بلاکچین انرژی جهان را به سمت مدلی غیرمتمرکز سوق می‌دهد. پروژه‌هایی که امروز در حال آزمایش این فناوری‌ها هستند، می‌توانند غول‌های انرژی فردا باشند. برای سرمایه‌گذاران و علاقه‌مندان به فناوری، این حوزه یکی از جذاب‌ترین مرزهای نوآوری است. آینده روشن است، اما برای رسیدن به آن، باید از پل بلاکچین عبور کنیم.